عشق تو

عشق تو به تار و پود جانم بسته است

بی روی تو درهای جهانم بسته است

از دست تو خواهم که برآرم فریاد

در پیش نگاه تو زبانم بسته است

[+] نوشته شده توسط نجیب الله اوزبیک کریمی فاریابی در 13:47 | |

خاطرم

[+] نوشته شده توسط نجیب الله اوزبیک کریمی فاریابی در 13:45 | |

[+] نوشته شده توسط نجیب الله اوزبیک کریمی فاریابی در 16:49 | |

فریاد

[+] نوشته شده توسط نجیب الله اوزبیک کریمی فاریابی در 16:42 | |

ساقی

مست شدم ساقی، مست شدم ساقی
مستم از می بکن ای ساقی زيبا امشب
قد بر افراز و بکن ولوله بر پا امشب
ساقيا مست ز يک جرعه شرابم کردی
ريز يک جرعه ی ديگر که کبابم کردی
شراب ارغوانی ريز در جام
که با هم سر کشيم آرام آرام
محتسب بيخبر آمد به می و مينا زد
سنگ بر سينه ی ما و همگی دنيا زد
بگو با يار کار مشکل من
پياله سازد از آب و گل من
محتسب ما همه را دست و سر و پا شکند
ای خوش آن سر که بجای سر مينا شکند
خريدار ميم هر جا که هستم
که من تا زنده ام می می پرستم

[+] نوشته شده توسط نجیب الله اوزبیک کریمی فاریابی در 16:35 | |

باور کن................

باور کن که گاه گاه ناخودگاه صدای تو را میشنوم...اواز دلنشینت هنوز در کنارم باقیست...میدانی تا چه حد دوست دارم؟؟؟ای کاش رودی بودم که از کوه های محبت سرچشمه میگرفتم و باغ اشنایی عشقت را سیراب میکردم...
ای کاش دریایی بودم تا کران ادامه داشتم و ای کاش صدفی بودم که مروارید عشق تو را در دل می پروراندم...

صدای باد را بشنو،که اواز کهنه و غمگین خود را میخواند...روزی که تو را ترک میکنم برایم گریه نکن، زیرا در راهی که میروم قلبم خواهد شکست و من امروز شاهدم به ویرانی خویش...

[+] نوشته شده توسط نجیب الله اوزبیک کریمی فاریابی در 16:25 | |

فصل گل

هنگام می و فصل گل و گشت چمن شد
دربار بهاری تهی از زاغ و زغن شد
از ابر کرم، خطه ی ری رشک ختن شد
دلتنگ چو من مرغ قفس بهر وطن شد
چه کج رفتاری ای چرخ
چه بد کرداری ای چرخ
سر کین داری ای چرخ
نه دین داری، نه آیین داری ای چرخ
بند دو
از خون جوانان وطن لاله دمیده
از ماتم سرو قدشان، سرو خمیده
در سایه گل، بلبل از این غصه خزیده
گل نیز چو من در غمشان جامه دریده
چه کج رفتاری ای چرخ
چه بد کرداری ای چرخ
سر کین داری ای چرخ
نه دین داری، نه آیین داری ای چرخ
بند سه
خوابند وکیلان و خرابند وزیران
بردند به سرقت همه سیم و زر افغان
ما را نگذارند به یک خانه ویران
یارب بستان داد فقیران ز امیران
چه بد کرداری ای چرخ
سر کین داری ای چرخ
نه دین داری ، نه آیین داری ای چرخ
بند چهار
از اشک همه روی زمین زیر و زبر کن
مشتی گرت از خاک وطن هست به سر کن
غیرت کن و اندیشه ایام بتر کن
اندر جلو تیر عدو، سینه سپر کن
چه کج رفتاری ای چرخ
چه بد کرداری ای چرخ
سر کین داری ای چرخ
نه دین داری ، نه آیین داری ای چرخ
بند پنج
از دست عدو ناله ی من از سر درد است
اندیشه هر آن کس کند از مرگ، نه مرد است
جان بازی عشاق، نه چون بازی نرد است
مردی اگرت هست، کنون وقت نبرد است
چه کج رفتاری ای چرخ
چه بد کرداری ای چرخ
سر کین داری ای چرخ
نه دین داری، نه آیین داری ای چرخ
بند شش
عارف ز ازل، تکیه بر ایام نداده است
جز جام، به کس دست، چو خیام نداده است
دل جز به سر زلف دلارام نداده است
صد زندگی ننگ به یک نام نداده است
چه کج رفتاری ای چرخ
چه بد کرداری ای چرخ
سر کین داری ای چرخ
نه دین داری ، نه آیین داری ای چرخ

[+] نوشته شده توسط نجیب الله اوزبیک کریمی فاریابی در 16:21 | |

گر..........

گر دولت و بخت باشد و روزبهی
در پای تو سر ببازم ای سرو سهی
سهلست که من در قدمت خاک شوم
ترسم که تو پای بر سر من ننهی

[+] نوشته شده توسط نجیب الله اوزبیک کریمی فاریابی در 16:16 | |

{عقل جان}

در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند
من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند
عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی
عشق داند که در این دایره سرگردانند
جلوه گاه رخ او دیده من تنها نیست
ماه و خورشید همین آینه می‌گردانند
عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدا
ما همه بنده و این قوم خداوندانند
مفلسانیم و هوای می و مطرب داریم
آه اگر خرقه پشمین به گرو نستانند
وصل خورشید به شبپره اعمی نرسد
که در آن آینه صاحب نظران حیرانند
لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشقبازان چنین مستحق هجرانند
مگرم چشم سیاه تو بیاموزد کار
ور نه مستوری و مستی همه کس نتوانند
گر به نزهتگه ارواح برد بوی تو باد
عقل و جان گوهر هستی به نثار افشانند
زاهد ار رندی حافظ نکند فهم چه شد
دیو بگریزد از آن قوم که قرآن خوانند
گر شوند آگه از اندیشه ما مغبچگان
بعد از این خرقه صوفی به گرو نستانند

[+] نوشته شده توسط نجیب الله اوزبیک کریمی فاریابی در 16:11 | |

{سخن من تو باتو میگویم}

                                                                زه هر سو میوزد دستی که بر بندت دهانم را

[+] نوشته شده توسط نجیب الله اوزبیک کریمی فاریابی در 15:40 | |