کلبه ای می سازم...
کلبه ای می سازم پشت تنهایی شب، زیراین سقف کبودکه به زیبایی پروازکبوترباشدچهارچوبش ازعشق، سقفش ازعطربهاررنگ دیوار اتاقش ازآب پنجره ای ازنور، پرده اش ازگل یاس عکس لبخند تورا می کوبم روی ایوان حیاط تا که هرصبح اقاقی ها را با توسرشارکنم همه دلخوشیم بودن توست وچراغ شب تنهای من، نورچشمان تواست کاشکی درسبد احساسم، شاخه ای مریم بودعطر آن را با عشق توشه راه گل قاصدکی می کردم
که به تنهایی تو سربزندتوبه من نزدیکی وخودت می دانی شبنم یخ زده چشمانم در زمستان سکوت گرمی دست تو را می طلبد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط نجیب الله اوزبیک کریمی فاریابی در 14:41 | |